«ταύτα παράθου πιστοίς ανθρώποις, οίτινες ικανοί έσονται και ετέρους διδάξαι»(Τιμ.Β΄2)

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ , 22.12.2013


«αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».
Αγαπητοί μου αδελφοι,
Η σημερινή Κυριακή μας προετοιμάζει για την μεγάλη εορτή των εορτών και την πανήγυρη των πανηγύρεων, τα θεία Χριστούγεννα. Έτσι, η σημερινή ευαγγελική περικοπή καταγράφει λεπτομερώς και εξιστορεί τα γενόμενα δια  την υπερφυή γέννηση του Σωτήρα Χριστού.
Η γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού στην άσημη πόλη της Βηθλεέμ, στην πόλη  των άρτων, είναι το σημαντικότερο γεγονός της παγκοσμίου ιστορίας. Είναι το κέντρο στο οποίο τελείωνε ο αρχαίος κόσμος και από το οποίον αρχίζει ο νέος κόσμος· «εν Χριστώ καινή κτίσις τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα».
Η εκ Παρθένου γέννηση,  του Κυρίου Ιησού, ήταν και είναι διαχρονικά το ύψιστο των μυστηρίων, είναι το κλειδί των ιστορικών γεγονότων και άνευ αυτού του μεγάλου γεγονότος ο πνευματικός και ο ηθικός κόσμος ολοκλήρου της ανθρωπότητας θα ήταν ανεξήγητος.
Ο Υιός του Θεού και Θεός μας γίνεται όμοιος με εμάς. Παίρνει σάρκα από την αγία σάρκα της Παρθένου Μαρίας για να αγιάσει και την δική μας σάρκα. Γίνεται όμοιος με εμάς, εκτός της αμαρτίας, και γεννάται στην φάτνη των αλόγων υπό της αειπαρθένου Μαρίας και σπαργανούται υπ’ αυτής, «ο δρακί έχων την πάσαν κτίσιν», γίνεται  δούλος, δια να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της δουλείας.
Το μέγα τούτο μυστήριο της θείας ενανθρώπησης που η άπειρος του Θεού αγάπη προς το ανθρώπινο γένος επεφύλαξε, έγινε η αιτία της σωτηρίας του πεπτωκότος   ανθρώπου, γεγονός που υπερβαίνει την αντίληψη Αγγέλων και ανθρώπων.
Δια το μέγα και σωτήριο τούτο γεγονός ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή λέγει: «Ω! βάθους πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού, ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού».
Γεγονός είναι ότι μόνο δια της πίστης γίνεται δεκτό το μέγα της ευσεβείας μυστήριο και τούτο γιατί ο άναρχος άρχεται, ο άσαρκος σαρκούται, ο άπειρος Θεός λαμβάνει «μορφήν δούλου» και γίνεται άνθρωπος.
Μέγας  ο σκοπός της θείας Ενανθρώπησης του Θεού και της παρουσίας στην γή, του Κυρίου Ιησού; Ποίος είναι ο σκοπός που σήμερα γεννάται εκ Παρθένου Μαρίας ο προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού; Ποίος είναι ο σκοπός δια τον οποίο ο Υιός του Θεού έκλινε ουρανούς και κατέβηκε στην γη και πτώχευσε;
Ο Άγγελος Κυρίου φανείς στον ύπνο του Δικαίου Ιωσήφ φανέρωσε τον σκοπό της Γεννήσεως του Υιού του Θεού: «ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν, αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».
Ο σκοπός της θείας Ενανθρώπησης δεν ήταν άλλος από την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, το οποίο γένος με την παρακοή του αμαύρωσε, αλλοίωσε, σκότωσε και εξαχρείωσε «το κατ’ εικόνα Θεού και ομοίωση».
Ο άνθρωπος είχε  σκοτιστεί , είχε  χάσει τον εαυτό του και  είχε γίνει δούλος της αμαρτίας, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από το Θεό Πατέρα με την προτροπή του αρχεκάκου δαίμονα, με αποτέλεσμα να πέσει στο σκοτάδι της πολυθεΐας, της ειδωλομανίας και όλων εκείνων των κακών επιθυμιών.
Ο αρχαίος αυτός κόσμος έως τότε  ευρίσκετο σε αξιοθρήνητο κατάσταση, πνευματικά  είχε σκοτιστεί  από το ψεύδος, την παρανομία, την αδικία, τον εγωισμό και  είχε γίνει έρμαιο του αισχρού και του κακού.
Επομένως, το έργο της σωτηρίας δεν ήταν έργο ανθρώπινο αλλά θείο. Δεν ήταν έργο του ξηρού Μωσαϊκού νόμου και της αγόνου φιλοσοφίας των διαφόρων φιλοσοφικών συστημάτων και θρησκειών, αλλά ήταν έργο του Σωτήρος Χριστού, του Οποίου την εν τω κόσμω παρουσία προεφήτευσε ο Προφήτης Ησαΐας προ οκτακοσίων ετών.
Το θείο έργο της του κόσμου σωτηρίας ήταν έργο μιας νέας διδασκαλίας, μιας νέας ζωής και μιας νέας δύναμης, η οποία επρόκειτο να προέλθει από αυτόν τον Δημιουργό του παντός, από τον Θεό Πατέρα.
Έτσι, «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου», ο Υιός του Θεού γίνεται και υιός του ανθρώπου και γεννάται από την Παρθένο Μαρία, δια να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία και τον αιώνιο θάνατο.  «Αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
ο Υιός του Θεού γεννήθηκε εκ της Παρθένου Μαρίας μέσα στο υγρό και παγωμένο σπήλαιο της Βηθλεέμ, πτωχός, άσημος για να υψώσει εμάς και να ζήσουμε εμείς την μακαρία ζωή και την θεία έλλαμψη.
Πτώχευσε «ο απαθής την θεότητα», δια να πλουτίσει εμάς από την άπειρο αγάπη Του. Έγινε άσημος «ο άναρχος κατά τον Πατέρα», δια να υψώσει εμάς στην αρχαία μακαριότητα.
Δεύτε, λοιπόν, φιλέορτοι ας προετοιμάσουμε και εμείς τους εαυτούς μας δια να μεταβούμε νοερώς στην Βηθλεέμ εκεί που γεννάται αυτές τις ημέρες ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού και εν μετανοία και εξομολογήσει ας κλίνουμε γόνυ σεβασμού και ευλαβείας πολλής προ του Θείου Βρέφους προσφέροντες στον Δεσπότη Χριστό, στον Θείο Λυτρωτή ως  «θυσίαν αινέσεως» τους εαυτούς μας και ας αποβάλλουμε τον εγωισμό μας και ας ταπεινωθούμε και εμείς, όπως δια την του κόσμου σωτηρία ταπεινώθηκε και έγινε άνθρωπος ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Οποίος «ήλθεν να σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών». ΑΜΗΝ.  


  Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος


Δεν υπάρχουν σχόλια: